علاوه بر سابقه کهن و تاریخی تمرینات با وزنه در ایران باستان پرورش اندام مدرن نیز از سابقه ای طولانی برخوردار است.
تا پیش از سال ۱۳۰۰ نامی از ورزش پرورش اندام در ایران نبود و تنها ورزشکاران و پهلوانان باستانی کار بخاطر تمرینات داخل گود و بلند کردن وزنه های آن زمان در بیرون از گود، اندام‌های در خور توجهی داشتند. اگر بدن های پهلوانان باستانی کار سالهای گذشته را مورد ملاحظه قرار دهید، در اکثر آنها اندامی ورزیده با عضلاتی پیچیده جلب توجه می‌کند.
تا سال ۱۳۲۴ هیچ مسابقه پرورش اندام و یا رقابتی که در آن اندام افراد مورد قضاوت قرار بگیرد، برگزار نشده بود ولی زنده یاد منوچهر مهران اهل مشهد در سال ۱۳۲۲ باشگاه نیرو و راستی را در تهران تاسیس کرد و خود از بنیانگذاران پرورش اندام در ایران شد. وی با توجه به مسوولیتی که داشت رئیس اداره مسابقات ورزشی تربیت بدنی ایران در سال ۱۳۲۴ نخستین مسابقات پرورش اندام را در تماشاخانه دهقان رسماً برگزار کرد. البته به مدت ۴ سال رقابت ها به صورت جدی برگزار نمی شدند تا اینکه در سال ۱۳۲۸مسابقات پرورش اندام در سه رشته قدی و در تهران برگزار شد.
پرورش اندام در ایران از آن زمان به بعد افت و خیزهای فراوانی داشت از سال ۱۳۷۲ پرورش اندام زیر نظر فدراسیون وزنه برداری و به خاطر علاقه مندانش به صورت رسمی فعالیت خود را آغاز کرد که نخستین مسابقات قهرمانی کشور در تهران در سالن وزنه برداری مجموعه آزادی تهران و سپس رقابت‌های قهرمانی کشور در سال ۱۳۷۳ در همدان برگزار شد. در همین حال تیم ملی پرورش اندام ایران برای نخستین بار به مسابقات آسیایی سنگاپور اعزام شد که یزدان راد به مقام سوم آسیا دست یافت و این نخستین مدال برون مرزی پرورش اندام ایران به شمار می‌رود.
از سال ۱۳۷۳ تا ۱۳۸۴ پرورش اندام به عنوان زیر مجموعه رشته وزنه برداری صاحب فدراسیون مستقل نبود تا این که بالاخره در سال ۱۳۸۴ فدراسیون مستقل پرورش اندام با موافقت سازمان تربیت بدنی تأسیس شد.
از زنده یاد بیت الله عباسپور و همچنین هادی چوپان (گرگ پارسی) میتوان به عنوان بدنسازان دوران جدید پرورش اندام ایران نام برد.
