از فاصله زمانی بین سال‌های ۱۹۴۰ تا ۱۹۷۰ میلادی اغلب بعنوان عصر طلایی بدنسازی یاد می‌شود، این مسأله عمدتاً به تغییر نگرش در زیبایی شناختی این ورزش و تمایل به کسب حجم بیشتر (در کنار تناسب و تفکیک عضلانی مختص دوران اولیه) مربوط می‌شد. البته، وقوع جنگ جهانی دوم بعنوان یکی از دلایل اصلی این مسأله به شمار می‌رود، زیرا با آغاز جنگ، اشتیاق مردان جوان برای ساختن بدن های بزرگتر و قوی تر نیز افزیش یافت. مجموعه این عوامل باعث شد تا پیشرفت هایی در زمینه تکنیک های تمرین و اصول تغذیه پدیدار شد و تجهیزات تمرینی نیز از وضعیت بهتری برخوردار گردند. بعلاوه، چندین نشریه اختصاصی پا به عرصه وجود نهاده و با گسترش محبوبیت این رشته، مسابقات جدیدی نیز از راه رسیدند.
برخی از اسامی مشهور این دوران عبارتند از استیو ریوز(Steve Reeves) که به واسطه ایفای نقش‌های هرکول و ....به محبوبیت خاصی در آن زمان دست یافته بود، رگ پارک(Reg Park)، لاری اسکات(larry scott).
افزایش محبوبیت اتحادیه ورزش آماتور AAU سبب گشت تا علاوه بر مسابقه وزنه برداری که از قبل برگزار می‌شد، یک مسابقه بدنسازی نیز در سال ۱۹۳۹ توسط این نهاد پایه ریزی گردد. در اواسط دهه ۱۹۴۰ میلادی بود که موج نارضایتی از AAU در میان اکثر بدنسازان به راه افتاد، چون این نهاد تنها به بدنسازان آماتور اجازه رقابت می داد و بعلاوه، توجه بیشتری را به ورزش المپیکی وزنه برداری معطوف نموده بود. همین امر باعث شد تا برادران ویدر(Weider) به فکر برپایی فدراسیون بین‌المللی بدنسازان (IFBB) بیافتند، که شرکت در آن برای ورزشکاران حرفه‌ای آزاد بود. در سال 1950، سازمان دیگری با نام انجمن ملی بدنسازان آماتور(NABBA)، مسابقه آقای جهان NABBA را در اروپا آغاز نمود. مسابقه مهم دیگری که در این دوران متولد شد، رقابت مستر المپیا(mr olympia) بود که اولین بار در سال 1965 برگزار گردید. دستیابی به این عنوان در حال حاضر بعنوان بزرگترین افتخار دنیای بدنسازی محسوب می‌شود. در ابتدا مسابقات فقط برای مردان برگزار می‌شدند، ولی بالاخره برای اولین بار رقابت بانوی المپیا (Ms. Olympia) نیز در سال 1980 به راه افتاد...
ادامه مطلب را در بخش های بعدی با ما همراه باشید.
