در پایان قرن ۱۹ میلادی جریان فکری تازه‌ای با رویکردی آرمانی به اساطیر یونانی (که در آن زیبایی، تناسب و پرورش یافتگی عضلات و بدن، عاملی برای ستایش و تمجید انسان قلمداد می‌شد) پدید آمد. بر اثر نفوذ این جریان فکری جدید، سنت قدیمی بلند کردن سنگ بصورت ورزش مدرن وزنه برداری درآمد و با توجه به روند توسعه‌اش، جوانب گوناگونی در فرهنگ های مختلف پیدا نمود.
فاصله زمانی بین سال‌های ۱۸۸۰ و ۱۹۳۰ میلادی، بعنوان دوران اولیه بدنسازی شناخته می‌شود.
در واقع، بدنسازی (هنر نمایش زیبایی اندام) قبل از قرن نوزدهم میلادی وجود خارجی نداشت، تا اینکه مردی به نام یوجین ساندو (Eugene Sandow) که با لقب پدر بدنسازی مدرن شناخته می‌شود، آن را پایه گذاری نمود. ساندو بعنوان پیشگام ورزش بدنسازی شناخته می‌شود، زیرا اولین کسی بود که فیزیک خود را در قالب نمایش قابلیت های بدنی در معرض دید عموم قرار داد. اگرچه حضار معمولاً از دیدن یک بدن عضلانی به وجد می آمدند، اما این افراد اغلب بدن خود را در غالب بخشی از مسابقات زورآزمایی و یا کشتی به نمایش می‌گذاشتند. مدیر برنامه‌های ساندو برنامه صحنه‌ای خاصی را بر پایه همین نمایشات برای او طراحی کرده بود. او در این امر بسیار موفق شد و بر پایه همین شهرت، به فعالیت‌های تجاری پرداخت. ساندو از جمله اولین کسانی بود که محصولاتی را با نام خودشان روانه بازار کردند. او همگام با افزایش شهرتش به مرور بعنوان یکی از مخترعان و فروشندگان اولین تجهیزات عمومی بدنسازی نیز شناخته شده بود. ساندو از طرفداران سرسخت فیزیک ایده‌آل یونانی بود(بر پایه این معیار، یک فیزیک بی نقص باید تا جای ممکن به ابعاد و ارقام ریاضی رعایت شده در مجسمه‌های یونان و روم باستان نزدیک می‌بود) و فیزیک بدنی خویش را بر همین اساس ساخته و پرداخته نموده بود. بعلاوه، داوری در دوران اولیه بدنسازی نیز بر اساس نزدیکی بدن افراد به همین ابعاد ایده آل صورت می گرفت. او اولین رقابت بدنسازی را در تاریخ ۱۴ سپتامبر ۱۹۰۱ میلادی با نام مسابقه بزرگ در رویال آلبرت هال (Royal Albert Hall) در شهر لندن برگزار کرد. این مسابقه که با قضاوت خود ساندو، سر چارلز لاوس و سر آرتور کانن دویل همراه بود، با موفقیت عظیمی روبرو گشته و مورد توجه صدها نفر از مشتاقان بدنسازی قرار گرفت. مجسمه برنزی ساندو که توسط فردریک پومری تراشیده بود، به برنده این مسابقه اهدا گشت. قابل ذکر است که برنده مسابقه نیز فردی به نام ویلیام ال.مورای از اهالی ناتینگهام انگلستان بود. امروزه، مسابقه مسترالمپیا (mr olympia) بعنوان معتبرترین رقابت بدنسازی شناخته شده و برندگان این عنوان نیز مفتخر به دریافت مجسمه برنزی ساندو (یعنی همان مجسمه‌ای که ساندو روزی به برنده اولین مسابقه اهدا نمود) بوده‌اند. در شانزدهم ژانویه سال 1904 میلادی، مسابقه بزرگ بدنسازی دیگری در شهر نیویورک برگزار شد. برنده این مسابقه شخصی به نام ال تره لوآر بود که موفق به کسب عنوان خوش اندامترین مرد جهان گردید. او جایزه ای به مبلغ ۱۰۰۰ دلار را دریافت نمود که برای آن زمان رقم قابل توجهی به حساب می آمد. دو هفته بعد، توماس ادیسون فیلمی را از برنامه فیگور تره لوآر تهیه کرد. ادیسون چند سال قبل هم دو فیلم درباره ساندو ساخته بود. در نتیجه، او اولین کسی به شمار می‌رود که فیلم هایی را با حضور بدنسازان ساخته است...
ادامه مطلب را در بخش های بعدی با ما همراه باشید.
